خوندن فلسفه و تاریخ باعث شده اعتقادات مذهبیم به صفر میل کنه، گرچه دلم نمیخواد اون نخ باریکی که مونده رو پاره کنم اما هرچی اسم و داستان هست از خود آدما و ذهنشون اومده نه از آسمون
قطعا یه چیزی داره کنترلمون میکنه ولی اینکه با چه قوانین و هدفی این کارو میکنه برام مشخص نیست..اصلا اگه چیزی هست چه لزومی‌داره انقدر مبهم باشه؟
نکته‌ی جالب تر اینکه حتی تو این طبیعت به ظاهر منظم خیلی بی نظمی‌و تفاوت وجود داره، تو این جهان عدالتی به شکل برابری وجود نداره و هیچ کس از اون دنیا برنگشته که این حرفا رو تایید کنه..اصلا چطور با یه تفاوت وزن قبل و بعد از مرگ قبول کردیم روح داریم؟
البته درگیر شدن با اینا فقط وقتی منطقیه که تنها کارت همین باشه و طبقه بندی شده دربارشون فکر کنی وگرنه بالاخره یه جایی مجبوری تسلیم شی و یه چیزیو قبول کنی پس اهمیت خاصی نداره چطور بهشون نگاه کنی
متاسفانه یا خوشبختانه هیچی تو این دنیا اونقدر مهم نیست و در عین حال همه چیز خیلی مهمه